Δημόσιος τομέας
Απάτη και διαφθορά στο δημόσιο τομέα.
Παγκοσμίως οι κυβερνητικές υπηρεσίες υφίστανται δραστικές αλλαγές. Είτε αυξάνουν την δραστηριότητα τους είτε συχνότερα συρρικνώνονται. Τόσο κατά την επέκταση όσο και τη συρρίκνωση των κρατικών δραστηριοτήτων ελλοχεύει κίνδυνος απάτης.
Περιστατικά απάτης εμφανίζονται σε νέα προγράμματα και έργα, και γενικότερα από καταστάσεις όπου οι έλεγχοι και η αξιολόγηση των κινδύνων είναι μικροί και πλημμελείς. Η συρρίκνωση αποτελεί επίσης κίνδυνο, καθώς οι περικοπές συνεπάγονται την μείωση των πόρων για εσωτερικό ή εξωτερικό έλεγχο, αφήνοντας περιθώρια για εκδήλωση περιστατικών απάτης. Περαιτέρω, η μείωση του προσωπικού σημαίνει μείωση της δυνατότητας διαχωρισμού των καθηκόντων και άρα μειωμένη προσωπική ευθύνη και ακεραιότητα ελέγχων. Πολλές φορές ένα άτομο έχει την εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με τη σύναψη συμβάσεων και ταυτόχρονα την έγκριση τους, με την αιτιολογία του κατεπείγοντος και με συνοπτικές διαδικασίες.
Σε περίπτωση υπόνοιας απάτης, οι ασαφείς και ανεπαρκείς διοικητικές διαδικασίες καθώς και η έλλειψη αρχείων (όπως για παράδειγμα κατάλογοι παγίων), οδηγούν σε ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία και εν τέλει σε μια αποτυχημένη έρευνα ή δίωξη. Επίσης, πολιτικοί παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν τη διαδικασία. Για αυτούς τους λόγους στους δημόσιους φορείς σημειώνεται υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης της απάτης από ότι στους ιδιωτικούς φορείς.
Περιστατικά απάτης εμφανίζονται σε νέα προγράμματα και έργα, και γενικότερα από καταστάσεις όπου οι έλεγχοι και η αξιολόγηση των κινδύνων είναι μικροί και πλημμελείς. Η συρρίκνωση αποτελεί επίσης κίνδυνο, καθώς οι περικοπές συνεπάγονται την μείωση των πόρων για εσωτερικό ή εξωτερικό έλεγχο, αφήνοντας περιθώρια για εκδήλωση περιστατικών απάτης. Περαιτέρω, η μείωση του προσωπικού σημαίνει μείωση της δυνατότητας διαχωρισμού των καθηκόντων και άρα μειωμένη προσωπική ευθύνη και ακεραιότητα ελέγχων. Πολλές φορές ένα άτομο έχει την εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με τη σύναψη συμβάσεων και ταυτόχρονα την έγκριση τους, με την αιτιολογία του κατεπείγοντος και με συνοπτικές διαδικασίες.
Σε περίπτωση υπόνοιας απάτης, οι ασαφείς και ανεπαρκείς διοικητικές διαδικασίες καθώς και η έλλειψη αρχείων (όπως για παράδειγμα κατάλογοι παγίων), οδηγούν σε ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία και εν τέλει σε μια αποτυχημένη έρευνα ή δίωξη. Επίσης, πολιτικοί παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν τη διαδικασία. Για αυτούς τους λόγους στους δημόσιους φορείς σημειώνεται υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης της απάτης από ότι στους ιδιωτικούς φορείς.
